In deze Lars weet raad spreekt Lars Evers, Co-founder van Jellow, zich uit over de krapte op de arbeidsmarkt en daarmee het te kort aan kandidaten voor vacatures en opdrachten. Volgens Lars leveren we in op kwaliteit, want kiezen we door de druk om iemand aan te nemen niet te snel voor de eerste kandidaat die op ons pad komt?
“Eén is geen…”
Deze zin hoorde ik vroeger regelmatig in de kroeg. Sterker nog, ik heb hem zelf ook wel eens uitgesproken. Vaak had ik het dan over een biertje, een glas wijn of een bitterbal. Maar ik had nooit gedacht dat deze zin óók van toepassing zou zijn op de recruitmentmarkt.
Want zeg nou zelf, één kandidaat is eigenlijk geen kandidaat. En dit is wel het gevaar van de huidige arbeidsmarkt. In deze tijd waarin er een enorme krapte heerst, zijn managers al blij als ze überhaupt een reactie krijgen op hun vacature. En als deze reactie dan ook nog een aantal boxen aantikt op de wensen/eisen lijst springen ze helemaal een gat in de lucht. “Snel uitnodigen voor een gesprek. Het maakt niet uit wanneer, wij vegen onze agenda’s wel leeg.”.
Op zich is daar niks mis mee. Sterker nog: snelheid is key als je het mij vraagt. Maar het risico dat op de loer ligt, is dat we veel te snel tevreden zijn met die ene kandidaat. Omdat je geen keuze hebt, word je minder kritisch en nemen we eerder genoegen met middelmaat. Het werk stapelt zich immers op. Een ‘open deur’ om te zeggen dat dit niet de gewenste situatie is.
Ditzelfde merk ik vaak als het gaat om het werven freelancers. ‘We hebben er 1 uit ons eigen netwerk!”. Top, maar toch even dat stapje terug. Begrijp me niet verkeerd. Ik ben een groot fan van referral recruitment en geloof in de kracht van warme aanbevelingen. Maar, vaar er niet blind op.
Er wordt nu te vaak voor middelmaat gekozen
Het is natuurlijk ontzettend fijn dat ‘collega x’ al vaker met deze persoon heeft samengewerkt. Nog fijner is het dat dat goed bevallen is. Maar, is deze persoon ook de beste om deze opdracht te doen? Waarschijnlijk is de nieuwe opdracht niet 100% hetzelfde als de oude. Dan komt het ook nog vaak voor dat degene die de freelancer aandraagt, ook degene is met ‘het probleem’. En iemand die een probleem heeft, kan vaak wat minder goed afstand nemen en kritisch kijken naar de persoon die voor hem/haar zit. En zie hier, alle ingrediënten voor een verkeerde keuze.
Blijf altijd objectief, ook als er druk op de ketel staat.
Ga dus niet alleen in gesprek met die ene kandidaat uit je eigen netwerk. Maar zorg er altijd voor dat je naast die ene freelancer, één of twee andere kandidaten spreekt. Het zorgt er namelijk voor dat je kiest voor de beste professional. En ja, dat kan heel goed de freelancer uit je eigen netwerk zijn. Maar het kan ook heel goed zijn dat je toch voor een ander kiest. Zorg er in ieder geval voor dat jij (of die collega) altijd een tweede (en liefst nog een derde) freelancer spreekt.
Je wilt de beste kandidaat voor de opdracht en dat kan je alleen maar realiseren als je een keuze hebt. Maar kiezen uit één, dat is niet mogelijk.
Dus ook hiervoor geldt: “één is geen”.
